شهر آبستن غم هاست

شهر آبستن غم هاست خدا رحم کند
شهر این بار چه غوغاست خدارحم کند

بوی دود است که پیچیده، کجا میسوزد ؟
نکند خانه ی مولاست خدا رحم کند

همه ی شهر به این سمت سرازیر شدند
در میان کوچه دعواست خدا رحم کند

هیزم آورده که اتش بزنند این در را
پشت در حضرت زهراست خدا رحم کند

همه جمعند و موافق که علی را ببرند
و علی یکه و تنهاست خدا رحم کند

نفس بکش

"ای گرم از نگاه تو اینجا، نفس بکش"
یاری دهنده و یاور گل ها1، نفس بکش                از زبان حضرت زینب سلام الله علیها

بی تو در این زمانه مرا تکیه گاه نیست
ای مادر من و ای مادر بابا، نفس بکش                از زبان حضرت امیر علیه السلام

بعد تو شهر مدینه غریب می شود مادر
حرفی نمی زنم به تو الا ... نفس بکش                از زبان امام حسن مجتبی علیه السلام

داری چه زود میروی تو از کنار ما
"مهمان درد سفره ی دنیا، نفس بکش"                 از زبان امام حسین علیه السلام

دستم که به چادر تو بند نیست ولی
تو را به جان خودت ام ابیها، نفس بکش               از زبان حضرت عباس علیه السلام      

یک رو سیاه مانده و یک آرزوی نیک
دیوار جنب بقیع و... سکته ... تا... نفس بکش        

خدا رحم کند

شهر آبستن غم هاست خدا رحم کند
شهر این بار چه غوغاست خدارحم کند

                      بوی دود است که پیچیده، کجا میسوزد ؟
                      نکند خانه ی مولاست خدا رحم کند

                                                   همه ی شهر به این سمت سرازیر شدند
                                                   در میان کوچه دعواست خدا رحم کند

                      هیزم آورده که اتش بزنند این در را
                      پشت در حضرت زهراست خدا رحم کند

                      همه جمعند و موافق که علی را ببرند
                      و علی یکه و تنهاست خدا رحم کند

                      بین این قوم که از بغض لبالب هستند
                      قنفذ و مغیره پیداست خدا رحم کند

مو پریشان کند و دست به نفرین ببرد
در زمین زلزله برپاست خدا رحم کند

                      ماجرا کاش همان روز به آخر می شد
                      تازه آغاز بلاهاست خدا رحم کند

                                                  غزلم سوخت دلم سوخت دل آقا سوخت
                                                  روضه ی ام ابیهاست خدا رحم کند ....

بسم رب الزهرا(س)

گفتگوی مادر سادات با میخ در:


ای میخ! چرا سرخ شدی؟ غصه نخور!
تقصیر تو نیست ، لگدش محکم بود

در  و دیوار مرا سخت در آغوش گرفت
انگار کمی زور دو دستم کم بود

بی حال شدم...ندیدمش از اینجا
"نامرد" که بود؟...همان که میگفتم بود؟

نعره میزد که "علی را ببرید" ؟!!
وای...  این جمله چقدر مبهم بود