حزن مدینه

در ساعتی که عکس ضریحت دلم ربود...
فکرم به سوی حزن مدینه دری گشود...

زهرا میان شادی مردم به گریه گفت..
ای مردمان حسن پسر من مگر نبود...؟؟؟‬

یا امام حسن

این روزها کنار ضریح تو یا حسین
با معرفت کسی است که یاد حسن کند

ضریح

ای کاش قبل از آنکه ضریحت عوض کنند
زهرا بیایید و کفنی بر تنت کند

گنجشک

جا برای من گنجشک زیاد است؛
ولی
به درخت های خیابان تو عادت دارم....

دست فرشچیان

ای کاش بشنوم سحری دست فرشچیان
بعد از حسین برای حسن میزند ضریح

امیری حسین

فرموده ای که:" اشک شما مرهم من است "
اشک مرا بریز که مرهم کنی مرا

نقطه تاریک

هر چند دلم نقطه‌ای از تاریکی است
بین من و تو پاره خط باریکی است

در هندسه‌ی عشق مثلث شده‌ایم
من، تو «و خدایی که در این نزدیکی است»

طالب دیدار

حاجی شدنم پیشکشت مشهدی ام کن..
من طالب دیدار شما زود به زودم...

کبوترانه

مـا را کبــوتـــرانه وفـادار کـرده استــــــ...

گرمی کاشانه

پروانه ام، گرمی کاشانه ام توئی!
بابا بزرگ! سبزی گلخانه ام توئی!
از شیر مادر است دلم کربلایی است
بابای خوب ِ مادرِ فرزانه ام توئی!