صدای دلبر

دنبال صدای دلبرم افتادم
با سر به کنار اکبرم افتادم
تاپهلوی نیزه خورده اش رادیدم

یک لحظه به یاد مادرم افتادم

امان از دل زینب

هر وقت سیلی خوردی! بگو: یا زهراء(س)
هر وقت دستت را بستدند! بگو: یا علی(ع)
هر وقت بی یاور شدی! بگو: یا حسن(ع)
هر وقت تشنه شدی! بگو: یا حسین(ع)
اما اگر تشنه شدی آب نخوردی، دستت را بستند! بی یاور شدی!
سیلی خوردی بگو! امان از دل زینب(س)......
امان از دل زینب(س)......

رقیه جامانده...

زینب گفت:


{ح س ی ن} جان


رقیه جامونده شهر شام

داغ سه ساله دختر

تمام یاس هایت را به شام از کربلا بردم
چو برگشتم برایت یک چمن نیلوفر آوردم

مسافر از برای یار سوغات آورد اما
من از شام بلا داغ سه ساله دختر آوردم...

بلند شو

 بابا سلام عمه رسیده بلند شو....
از تحترام قد خمیده بلند شو....
با گردن بریده بریده بلند شو...
.
عمه اگر شکسته شده.قدکمان شده
چون میهمان مجلس نامحرمان شده

امان از دل زینب

هر وقت سیلی خوردی بگو (یا زهرا)
هر وقت دستت رو بستند بگو (یاعلی)
هر وقت بی یاور شدی بگو (یا حسن)
هر وقت آب خوردی بگو (یاحسین)
اما اگر تشنه شدی ، آب نخوردی ، دستتو بستند ، بی یاور شدی ، سیلی خوردی بگو (امان از دل زینب)

منبع : طلوع فجر نوکر امام زمان العجل مولا

من بی سر و پا

همه دارند به پابوسی تو می آیند

طبق ِ معمول من ِ بی سر و پا جا ماندم ...

بال و پرم شکست

در شهر کوفه بود که بال و پرم شکست
نزدیک خانه ی پدریّ ام سرم شکست

وای از عبور کردن مثل غلام ها
وای از نگاه های سر پشت بام ها

باور نمی کنی که سرم سایبان نداشت؟!
در ازدحام، محمل من پاسبان نداشت؟!

تا شهر شام رفتم و معجر نداشتم
تقصیر من چه بود؟ برادر نداشتم

از بس رسید سنگ به سمت جبین من
نزدیک بود پاره شود آستین من

منبع : صفحه کلوب کبلای عباس دادخواه

ناله های زینب کبری

دلم به وسعت یک اربعین پر از غم شد
دوباره کرب و بلا خیمه گاه ماتم شد

زِ ناله های غم انگیز زینب کبری
دوباره چشم فلک توتیای شبنم شد

ویرانه ی عمر

دانی که چرا جغد به ویرانه نشیند به همه عـُـمر ؟
خاکم به دهن باد که آن جای یتیمان حسین است .

دانی که چرا کوفی و شامی شده بد نام ؟
خائن به حریم و هدف و راه حسین است