تیر

یک تیر سه شعبه با خودش شر آورد
سقـای حسیـن را ز پـا در آورد
در حیرتم این تیـر که سقـا را کشت
حالا چه بلایی سـر اصغـر آورد

صدای دلبر

دنبال صدای دلبرم افتادم
با سر به کنار اکبرم افتادم
تاپهلوی نیزه خورده اش رادیدم

یک لحظه به یاد مادرم افتادم

سر نیزه

پیر همه بود اگرچه خود کودک بود ،
صبرش به غریبی پدر اندک بود

میکرد به نی اشاره میگفت رباب ،
ای کاش سر نیزه کمی کوچک بود

من بی سر و پا

همه دارند به پابوسی تو می آیند

طبق ِ معمول من ِ بی سر و پا جا ماندم ...

تک بیتی ها

دیگر رقیه فهمید بابا دو بخش دارد
بخشی به روی نیزه بخشی به خاک صحرا

***
حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها
می فروشم گوشوارم را اگر پیدا شود
در عوض انگشتری زیبا برایت میخرم

کماندار

ای کاش این غزل و غمش ابتدا نداشت
جغرافیای درد زمین کربلا نداشت

این شعر داغ زد به دلم تا نوشته شد
این بیت ها مرا به چه رنجی که وا نداشت

فرمان رسیده بود کماندار را و بعد
تیر از کمان رها شد و طفلی که نا نداشت...

کاش

کاش این قبر تو گم باشد و پیدا نشود
اگرم شد سر نبش قبر بلوا نشود

از تو گهواره ای مانده ببرندش غارت
ولی ای کاش سر راس تو دعوا نشود

ای خاک

ای خـــاک که رخـــت تشـــنگی پـوشــیدی!
وقــــتی که تـــمام مشــــک را نــوشــیــدی!
ای کـــاش که زیــر پــای آن طـــفل ذبــــیح!
چون زمــــزم ِ بامـــــــرام می جـــوشــیدی!

خجالت

پـدر سـرش خـم،
پسـر سـرش خـم،
چـقـدر ایـن دو از هـم خـجالـت می کشـند!

تیز کردن شمشیرها

صدای تیز کردن شمشیرها گوش شهر را پرکرده
امروز بازار آهنگران بسیار پررونق بود
شمشیرها تیز می شدند برای جنگ با دردانه ی هستی ...