زخم جگر

نمک طعنه به زخم جگرم نگذارید
به زمین خوردم اگر، پا به پرم نگذارید

چقدر سنگ به لب هاى کبودش زده اید!
گریه ام را به حساب پدرم نگذارید

یادتان رفت مگر تشنه بریدید سرش!؟
کاسه ى آب دگر دور و برم نگذارید

نان خشک صدقه پیشکش سفره یتان
آنقدر یه سره منت به سرم نگذارید

عمر این عمه ى دل خسته به مویى بند است
به تماشا سر کوى و گذرم نگذارید

ازدحام سر بازار برایش کافیست
کوچه ها، سر به سر همسفرم نگذارید