مادر من

ای عشق شما تنیده در پیکر من
پیچیده و ریشه کرده در باور من

رخصت بدهید لحظه ی آخر عمر
یکبار بگویم به شما

مادر من...

حتی میخ

همه کج رفته اند ، حتی میخ
همه لج کرده اند، حتی در

امان از دل زینب

هر وقت سیلی خوردی! بگو: یا زهراء(س)
هر وقت دستت را بستدند! بگو: یا علی(ع)
هر وقت بی یاور شدی! بگو: یا حسن(ع)
هر وقت تشنه شدی! بگو: یا حسین(ع)
اما اگر تشنه شدی آب نخوردی، دستت را بستند! بی یاور شدی!
سیلی خوردی بگو! امان از دل زینب(س)......
امان از دل زینب(س)......

قافیه کم می آورد

شاعر برای فاطمیه کم می آورد
هر بیت یک مصیبت اعظم می آورد
قافیه هاش شال عزا بسته بر کمر
در هر ردیف دستۀ ماتم می آورد
از کوچه های سینه زنی رد که می شوم
یک خاطره ز کوچه به یادم می آورد
باز این چه شورش است که در کوچه های شهر
حال و هوای ماه محرم می آورد؟
دیگر نیاز نیست به سبک و به مرثیه
"مادر" فقط همین کلمه غم می آورد

سجده حضرت

و در اخبار تزویج بی بی(س) است که
پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: خوب برادری هستی...خوب دامادی هستی... خوب رفیقی هستی... رضایت خدا برایت کفایت کند
پس علی(ع) سجده کرد برای سپاس از خداوند و می گفت: پروردگار من! الهام کن که سپاسگذاری کنم نعمت تو که به من انعام فرمودی را
و رسول خدا(ص) آمین گفت

خط میخی

کوثر سه آیه داشت که دیوار سنگدل
بارسم کوفی وخط میخی به در کشید

هرکس که مد نام تورا بیشتر کشید
از کوثرزلال تو لاجرعه سر کشید

پرواز داشت درقفس بال یاکریم
یافاطمه شنید وبه افلاک پرکشید

چشمان ابر را به تماشات خیس کرد
گیسوی باد راپی تو دربه در کشید

شهادت

پایان راه سینه زنی ها شهادت است
ای کاش گل کند هنر فاطمیه ام

سن و سال

این فرشته ست و بالی ندارد
چند روز است حالی ندارد

نه خدا...نه خدا... نه... نه... زود است
فاطمه سن و سالی ندارد

ستاری

یا فاطمه(س) روز حشر ستاری کن
دل سوختگان خویش را یاری کن

ما با همه گفتیم که با زهرا(س)ییم
بی بی تو بیا و آبرو داری کن

اعجاز

گـفـتم پـرم شـکستـه، به دردت نمی‌خورد
گـفـتـی دلـت شـکـسته و پـرواز می‌کنی

مــن آدمــم، یــقــیــن مــی‌کــنـم کـه بـاز
با یک حـسین (ع) در دلم اعجاز می‌کنی