اعجاز

گـفـتم پـرم شـکستـه، به دردت نمی‌خورد
گـفـتـی دلـت شـکـسته و پـرواز می‌کنی

مــن آدمــم، یــقــیــن مــی‌کــنـم کـه بـاز
با یک حـسین (ع) در دلم اعجاز می‌کنی

قامت شکسته

پرچم حسین همیشه بالاست حتی اگر قامتش شکسته باشد...

قسمت

برای من...

سینه زنی که سینه اش از سینه شد کبود
امسال هم گذشت و حرم روزی اش نبود

داغ

به روی دل غم و داغِ تورا گذاشتم...
به روی شانه ی خود کربلا را گذاشتم..

برای آن که مرا غصه ی تو پیر کند
روی تمام جوانیم پا گذاشتم...

سر نیزه

پیر همه بود اگرچه خود کودک بود ،
صبرش به غریبی پدر اندک بود

میکرد به نی اشاره میگفت رباب ،
ای کاش سر نیزه کمی کوچک بود

حزن مدینه

در ساعتی که عکس ضریحت دلم ربود...
فکرم به سوی حزن مدینه دری گشود...

زهرا میان شادی مردم به گریه گفت..
ای مردمان حسن پسر من مگر نبود...؟؟؟‬

یا امام حسن

این روزها کنار ضریح تو یا حسین
با معرفت کسی است که یاد حسن کند

ضریح

ای کاش قبل از آنکه ضریحت عوض کنند
زهرا بیایید و کفنی بر تنت کند

گنجشک

جا برای من گنجشک زیاد است؛
ولی
به درخت های خیابان تو عادت دارم....

دست فرشچیان

ای کاش بشنوم سحری دست فرشچیان
بعد از حسین برای حسن میزند ضریح